stercoro

stercoro
stercŏro (stercĕro), āre, āvi, ātum [stercus] - tr. - [st1]1 [-] fumer (un champ).    - Varr. R. R. 1, 38; Cic. Sen. 15, 54; Mart. Cap. 3, § 305; Col. 2, 16, 2; Plin. 17, 9, 6, § 50. [st1]2 [-] vider, curer.    - stercorata colluvies, Col. 1, 6, 24 : vidange.
* * *
stercŏro (stercĕro), āre, āvi, ātum [stercus] - tr. - [st1]1 [-] fumer (un champ).    - Varr. R. R. 1, 38; Cic. Sen. 15, 54; Mart. Cap. 3, § 305; Col. 2, 16, 2; Plin. 17, 9, 6, § 50. [st1]2 [-] vider, curer.    - stercorata colluvies, Col. 1, 6, 24 : vidange.
* * *
    Stercoro, stercoras, pen. corr. stercorare. Plin. Fumer les terres.
\
    Spissius, vel rarius stercorare. Columel. Fumer dru ou cler.
\
    Vicia et faba stercorare agrum dicuntur. Colum. Engraissir.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Regardez d'autres dictionnaires:

  • stercoro- — stèr·co·ro conf. TS med., mineral. sterco, relativo allo sterco {{line}} {{/line}} ETIMO: dal lat. stĕrcus, ŏris …   Dizionario italiano

  • stercoraceo — ster·co·rà·ce·o agg. 1. CO relativo allo sterco | simile a sterco 2. TS med. che contiene feci; costituito da materiale fecale {{line}} {{/line}} DATA: sec. XVII. ETIMO: der. di stercoro con aceo, cfr. lat. stercorarius, stercoreus …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”